Vanmorgen was Amber net wakker toen we kwamen. Ze had weer een goede nacht gehad en ze keek helderder uit haar ogen. Ze hield haar hoofd nog wel naar een kant en begon te huilen als je aan haar zat. De neuroloog is voor de zekerheid komen kijken, maar die kon dit niet verklaren aan de operatie. Na het ochtendslaapje was ze even wat fitter en wilde ze een paar slokjes drinken. Tevens heeft ze een bakje appelmoes op. Hiervan was ze weer moe geworden en begon ze weer wat te dommelen. ‘s Middags hebben ze de catheter eruit gehaald en om twee uur mocht ze terug naar de verpleegafdeling. Ze heeft nu alleen nog een medicijn voor de zwelling van haar keel en ze krijgt extra vocht. Op de verpleegafdeling kon ze door het lawaai niet slapen en werd ze naar ons idee steeds minder actief. De neuroloog is er weer bij geweest en heeft onder andere naar de wond gekeken. Die zag er goed uit en ook de testen zijn allemaal goed. Ze gaan er nu van uit dat ze rust nodig heeft om weer op kracht te komen. Nu ligt ze lekker te slapen. Hopelijk krijgt ze een goede nachtrust.